10 mei 2008 VS 10 mei 2009

Jeetje wat gaat de tijd toch hard 10 mei 2008 de dag dat ik erachter kwam dat ik zwanger was,compleet in shock niet wetend of ik blij moest zijn en wat ik moest voelen....jeetje ik zou mama worden!!!

Na n aantal dagen shock besefte ik het dan toch echt ik wordt mama....jeetje 100 duizend verschilde emoties gieren door mijn lijf...

In de zomer van 2008 horen we dan dat ik in verwachting ben van n zoontje en het verzinnen van een naam kan beginnen.... we komen er uiteindelijk uit!! Je zal Xavi gaan heten.

Oktober 2008 het gaat erg slecht met mijn moeder en ze vreest dat ze het niet gaat halen,de geboorte van haar kleinzoon...20 oktober we hebben een gesprek ik vraag haar of ze wil weten hoe hij gaat heten ja nee ja nee,toch maar ja Mam hij gaat Xavi heten...antwoord wat volgt jeetje doe niet zo ingewikkeld,Harry is toch ook prima.... Ja hoor ma wat jij wil reageer ik.

21 oktober 2008 het gaat niet meer,ze wil niet meer,ze wordt in slaap gebracht.... 22 oktober 17.45 ze blaast haar laatste adem uit...mijn allerliefste mam ze is er niet meer.... ik heb verdriet intens verdriet...alles lijkt onbelangrijk... ik leef in n roes....mijn lieve mam is er niet meer,maar mijn kleine Xavi schopt zn mama alsof hij wil zeggen mamie ik ben er bijna...

6 wkn later 11 december mijn water breekt,bijna 2 weken te vroeg na n bezoekje van de verloskundige weten we dat ik hoe dan ook 12 december zal bevallen....we wachten af... 12 december 06.06 hij is er onze prachtige zoon Xavi voluit Xavi Joel Henny(hij wordt naar oma vernoemd)

Ik leef wederom in n roes,van blijdschap en verdriet....

En dan ineens is het 10 mei 2009,mijn eerste moederdag als moeder,maar ook mijn eerste zonder moeder...hoe dubbel kan alles zijn....het verdriet wordt als groter net als het gemis...

Wat gaat de tijd toch hard,ik herrinner me 10 mei 2008 als de dag van gister...soms zou ik willen dat het nog toen was...dan hadden mams en ik nog wat tijd samen,maar helaas....

Lieve lieve mam ik mis je zo.......